Ganimet Zahid
Famil Halilov’un trajedisini biliyoruz. Felçli, elleri kuru, kendine bakamayan bu genci tutuklayıp attılar. Bu bir diktatörün kansızlığıdır çünkü Famil Halilov hoşlanmadığı sözler söyledi ve yazdı. Diktatördür, acımasızdır, zalimdir, kana susamıştır, hırsızdır, yozlaşmıştır. Koruduğu değer başlı başına güç değildir; daha çok çalmak, daha çok ezmek, daha çok ayrıcalığa sahip olmak için güce ihtiyaç vardır. Famil Halilov’u tutuklayarak “Bakın ben böyle insanları bile acımadan, taviz vermeden cezalandırıyorum” mesajını veriyor.
Peki merhametli suçlu-tutukluların umudu olan, beyin felci hastası, çaresizlikten yılan gibi kıvranan, babasının merhametine muhtaç Famil Halilov’un ailesinin başına ne geldi? Hücre arkadaşlarının fiziksel acıdan çok acı çekmesi daha öğreticidir. Ailesini kiraladıkları evden tahliye ediyorlar. Bakü’nün Binagadi bölgesi. Bu kiralık evin sahibi sıradan bir Azerbaycanlı. Bu ev sahibinin elinde sınırsız yetki, sınırsız ayrıcalık yoktur. Elindeki tek seçenek aileyi kiraladığı evde yaşatmak ya da onları tahliye etmektir. Bildiğim kadarıyla Famil Halilov’un çocuklarından biri kendisi gibi felçli ve hasta. Başı olmayan, kolları ve bacakları olmayan bir aile. Kirayı ödemelerinde bir sakınca yok, bildiğim kadarıyla kirayı ödememek bu ailenin o apartmandan tahliye edilmesine sebep olamaz. Peki nedeni nedir? Elbette Famil Khalilov’un dışarıdaki yaşamında yerel polisin, mavi polisin ve idari yetkililerin de rol aldığından hiç şüphem yok. Ama Azerbaycanlıların direnme ihtimali yok. Famil Halilov’un ailesini döven Azerbaycanlı ev sahibini ben lanetleyebilirim, siz de yapabilirsiniz. Peki bu soruna bir çözüm mü, sorunun yeterli bir değerlendirmesi mi? Haberi okur okumaz insanın dilinin ucuna bir küfür gelir ve geri döner.
Binagadi polis şefi İlgar Memmedov’dan bir iki kez bahsetmiştim. Bu, zulmün ve kötülüğün eşsiz bir örneğidir dedim. Değerlere tüküren birinin poliste bile seçkin olduğunu söyledim. Ama amacım bir dahaki sefere bu polisin kansızlığına dikkat çekmek değil.
Azerbaycanlıların bu hale geldiğine dikkat çekmek istiyorum. Kolları ve bacakları olmayan bir insan, çaresiz ailesini sokağa atarak cezalandırılıyor ve bu ceza da Azerbaycanlılar eliyle yapılıyor. Azerbaycanlıları topluca onur göstergelerinden uzaklaştırıyorlar. Belki bundan 30-40 yıl önce bu kadar açgözlülük ve anarşi yapabilen Azerbaycanlılar bazı şehirlerin, köylerin, mahallelerin parmakları kadar sayılabilecek ve el kınaması denilen kamuoyu unsuru devreye girecekti. Bu durumda Azerbaycanlıların yüzde 90’ı böyle bir aileden kira bile alamaz ya da utansalar bile görmezden gelirler. Ama şimdi Azerbaycanlıların yüzde 90’ı böyle değil. Elin sözde laneti, tersine çevrilmiş bir lanet gibi çalışır. Bunu savunan insanlara karşıdır. “Aklın varsa yapma” şeklinde.
Böylece yavaş yavaş veya hızla tüm Azerbaycanlıları kendi imkanları dahilinde acımasız diktatörlere dönüştürmeyi başardılar. Bencillik diyebileceğiniz nitelikleri hangi sırayla görebilirsiniz? Dürüstlük, cesaret, gurur ve haysiyet kavramlarını içeren ya da tam tersi kavramları içeren davranışları sıklıkla gözlemleyebiliyor musunuz? Bu milletin neden bu köke düştüğünü kendinize sık sık soruyor musunuz?
Şu veya başka milletlerin kendi zevkleri yüzünden bu köke düştüğünü biliyor musun? Bunu yapıyorlar. Büyük bir diktatör, milyonlarca küçük, önemsiz, hassas diktatörden oluşan bir ulus doğurur. Çünkü diktatörlerin korkak oldukları kadar zalim de olduklarını kendi deneyimlerinden biliyor. Küçük diktatörler de sayıları ne kadar fazla olursa büyük diktatörün işi o kadar kolay olur. Çünkü kitlesel korku anlamına geliyor. Toplum acımasız ve merhametsiz olmalıdır. Toplum zalim ve insanlık dışı olmalıdır. Toplum zulme ve zulme karşı çıkanları linç etmelidir. Özgürlük için mücadele edenleri toplum yakalamalı, boğmalı ve yok etmelidir. Yüzbinlerce, milyonlarca küçük diktatörün olduğu bir ülkede, tüm ülkelerde özgürlük ve adalet için mücadele edenlerin yeri cehennem olmalıdır.
Famil Halilov’un başsız, çaresiz, elsiz, kelimenin tam anlamıyla elsiz ailesini sokağa atan milyonlarca Azerbaycanlı olsa gerek. Bu diktatörü mutlu eder. Özgürlüklere karşı kitlesel nefret yaratabildiği için mutlu görünüyor. Kimse onun korkusunun ne kadar derin ve titrek olduğunu görmüyor ama o herkesin korkusunu görüyor ve bu onu sevindiriyor. Famil Halilov’un ailesinin kiraladıkları evden sokağa atılması da sevindirici gerçeklerden biri. Bu gerçeği bu açıdan da değerlendirebiliyor musunuz?
