Görünüşe göre iki veya daha fazla eğitim türü bir araya geldiğinde, sonunda iş/görev analizi sözcükleri konuşuluyor. Kaliteye yapılan mevcut vurgu ile eğitim ve öğretim çok daha fazla ilgi görmektedir. İş dünyasındaki diğer tüm odak alanlarında olduğu gibi, hesap verebilirlik ve katma değer bu çaba için hızla önemli hale gelir. Bu artan farkındalık, “eğitimi doğru yapmak” için artan bir taahhüde yol açmaktadır. Eğitim profesyonelleri, “eğitimi doğru yapmak” için gereken metodoloji konusunda yıllarca eğitilmiştir. Bunun ne olduğu sorulduğunda, bir Öğretim Sistemi Tasarımı modeli üreteceklerdir. Bunlardan herhangi biri, İş/Görev Analizinin (J/TA) varyasyonlarına sahip olacaktır. J/TA, karmaşık bir dizi davranıştan öğretim hedefleri ve müfredat türetmeye yönelik, zaman içinde test edilmiş ve kanıtlanmış bir yöntemdir. Faydası orduda kanıtlanmıştır ve mevcut çalışmalardan eğitim programları geliştirmenin tüm yönlerinde başarıyla kullanılmıştır.
Bir aletin tek bir kullanımına odaklanmak kolaydır. Çoğu Öğretim Sistemi Tasarımı (ISD) modeli, İş/Görev Analizini (JTA) eğitim programlarının geliştirilmesinde bir adım olarak kullanır. Bu nedenle, bir kişi normalde yalnızca ders geliştirme sürecindeyken bir görev analizi yapmayı düşünür. Çoğu ISD modelinin lineer doğası bu noktada belirginleşir; model sadece bir amaca ulaşmak için bir araçtır, Eğitim Programlarının olmadığı durumlarda yaratmanın bir yoludur. Bu durumda, iş/görev analizi (süreç) genellikle ikincil odak noktasıdır ve eğitim programının (ürün) tamamlanması birincildir.
Bu, iş/görev analizinin bir eksikliğidir. Karmaşık bir iş ortamında tam gelişmiş bir J/TA ile uğraşan herkes bunun büyük bir iş olduğunu bilir. Analiz, en büyük eğitim grupları dışında herkes için muazzam bir yük haline gelir. Daha sonra, veri birikimi genellikle önemli olanı önemsiz olanın içinde gömülü bırakır. Kodlamanın kalitesine ve iş önceliklendirmesine bağlı olarak (umarız veri birikiminden önce yapılır), ders geliştirmeye devam etmek için ortaya çıkan “toplama” çılgınlığında analizin değerinin bir kısmı kaybolabilir. Kurs geliştirmedeki bu “görünmez” adım, görev analizinden temel yetkinlikler ve öğretim hedefleri türetme, çoğu proje izleme sayfasında iyi görünmeyen büyük derecede bir sentez gerektirir.
Ayrıca, analiz sırasında ortaya çıkan önemli bilgileri kaybetmek kolaydır. J/TA’lar öğretim hedeflerinden çok daha fazlasını ortaya çıkarır. Küresel bir pazarın ve yurt dışından gelen muazzam ekonomik baskının öncesindeki günlerde, Amerikan endüstrisi ve iş dünyası zamanın, geleneğin ve istikrarın lüksünü karşılayabilirdi, ürün grupları ve bunlarla ilişkili işler yıllarca değişmedi. Değişim meydana geldiğinde, kasıtlı ve yavaştı. Günümüzde iş yeri günlük olarak değişmektedir. Gelecek, sınırlı değer beklentisiyle sunulan büyük, uzun soluklu eğitim programlarından biri olmayacak. Kısa sürede öğrenme ve değişme yeteneği, organizasyonlar halinde yapılandırılmalıdır.
Bir J/TA’nın tüm araçları bugünün dünyasında hala uygundur. Araçların kullanımı ve farklı bir modelin uygulanmasını çevreleyen paradigmada bir değişiklik ve dolayısıyla farklı beklentiler, bu aracı gelecek yüzyılda da elinde tutacaktır.
