Bir zamanlar bir dans öğretmeni, eski işvereninin okulunun aşağısında kendi stüdyosunu açtı ve eski öğretmenlik pozisyonundan yararlanarak kendi stüdyosunu kurdu. Tanıdık geliyor mu? Bu, dans stüdyosu işinde çok yaygın bir hikaye ve ne yazık ki bu bir peri masalı değil.
Hepimiz bu hikayenin bir versiyonunu duyduk ya da belki de ilk elden yaşadık. Öğrencileri kaçak avlamak – başka birinin öğrencilerini doğrudan veya dolaylı olarak teşvik etmek – dans topluluğunu düşüncesizce parçalayan ve bölen bir uygulamadır. Öğrencileri kaçırmaya ek olarak, diğer incelikli ama bir o kadar da bölücü uygulamalar şunları içerir: diğer öğretmenler/okullar hakkında olumsuz yorumlarda bulunmak, yanlış, abartılı veya muğlak iddialarda bulunarak kendini yanlış tanıtmak ve başkaları hakkında aşağılayıcı karşılaştırmalar veya göndermeler yapmak.
Başka türlü girişimci bireyleri köprüleri yıkan, aldatma tohumlarını eken ve akılsız davranışları modelleyen iş uygulamalarına girmeye iten nedir?
Darwin. Beni duydunuz – Darwin suçlu. Aslında Darwin’in kendisi değil, ama teorilerinin iş bağlamında yanlış yorumlanması bu ikilemin temelinde yatıyor. İş dünyası, neo-Darwin’in “güçlü olanın hayatta kalması” felsefesini benimsediğinde, etik dışı eylemler için hazır bir bahane yarattı.
“Kola savaşlarına” ilk elden tanık olan bir kültür olarak, iş ve pazarlama söz konusu olduğunda her şeyin yolunda olduğu fikrini aldık. Etik ve ahlakın geçerli olması gerekmez. Eylemlerini savunurken “iş bu” diyorlar. Büyük resmi göremiyorlar: duruma dikkatle bakmak. Farkında olmadan daha büyük dans mesleğine ve dolayısıyla kendilerine zarar veriyorlar. Sağ elinin sol eline ateş etmesi ve bunun iyi olduğunu düşünmesi durumudur.
Dans stüdyolarının işine bu kadar akılsızca yaklaşmayı haklı kılan nedir?
Neo-Darwinci iş yaklaşımının kökünde bir izolasyon ve kıtlık duygusu vardır. Bu öğretmenler, “dünyaya karşı onlara” – veya daha doğrudan, “diğer yerel stüdyolara/öğretmenlere karşı onlar” olduğuna inanırlar. Bu yalıtılmışlık duygusuna bir de kıtlık duygusu eklenince – ortalıkta dolaşacak kadar öğrenci yok – ve hayatta kalmak için öğrencileri çalmanın neden gerekli olduğunu nasıl akla getirmeye başladığınızı anlamaya başlıyorsunuz. Bununla birlikte, bu ikiz kavramlar – izolasyon ve kıtlık – dans dünyasındaki illüzyonlardır.
Aynı öğrenci grubu için kavga eden stüdyolar toplumda olumsuz bir hava yaratır. Ebeveynler bu olumsuzluğu hissederler ve çocukları için daha sağlıklı göründükleri için alternatif aktiviteler seçerler: potansiyel genç dansçı futbola başlar. Bununla birlikte, birden fazla dans okulunun olumsuzluk olmadan büyüdüğü bir toplulukta, daha fazla sayıda öğrenci bir aktivite olarak dans etmekten zevk alır. Bu daha fazla öğrenci, gelecekte daha fazla sayıda dansçı, dans öğretmeni ve en önemlisi seyirciler anlamına gelir. Dans stüdyoları birbirlerini rakip ve daha çok meslektaş olarak görmeyi bırakırsa, tüm dans mesleği bundan faydalanır.
Çözüm, değişiklik yapmak kadar basit bir şekilde başlar: akılsız rekabetin yerine dikkatli meslektaşlık birlikteliği, akılsız izolasyonun yerine dikkatli birbirine bağlılık ve akılsız kıtlığın yerine dikkatli bolluk. En küçük rekreasyonel dans sınıfından en büyük profesyonel şirkete kadar dans mesleğinin birbiriyle bağlantılı olduğunu anlamalıyız. Dans dünyasının tüm ağı hayati bir şekilde bağlantılıdır.
Örneğin, dans topluluğu, daha geniş spor dünyasına kıyasla oldukça küçüktür. Sanattan çok sporla uğraşan çok daha fazla çocuk var. Bunu kaynaklar için savaşmak için bir sebep olarak yorumlamak yerine, bir bolluk duygusunu kucaklamalıyız. Halihazırda orada olan öğrenciler için kavga etmek yerine daha fazla öğrenciyi dansa çekmeye odaklanırsak, her okulu ayakta tutmaya yetecek kadar potansiyel öğrenci var. Kendi dünyamıza duvarlar örmek yerine, dans dışı dünyayı duvarlarımızın içine daha fazla dahil etmek her düzeyde dans mesleğinin yararınadır.
Öyleyse, dans stüdyosu dünyasındaki ikiz izolasyon ve kıtlık illüzyonlarını yıkmaya nasıl başlayabiliriz ve gözlerimizi birbirine bağlılığa ve bolluğa açabiliriz?
Eylemlerimizi ve uygulamalarımızı, akılsızca davranışlara yol açan korkunç ve umutsuz bir toplum yerine, dans dünyasını sağlıklı ve canlı bir topluluk olarak yansıtan ideallere dayandırmalıyız. Dikkatli ve sağlıklı bir bakış açısını güçlendiren bir etik kurallarının benimsenmesi, yalnızca kılavuz olarak hizmet etmeyecek, aynı zamanda etkiledikleri kişiler için olumlu bir ortamın teşvik edilmesine de yardımcı olacaktır.
İleriye dönük olarak, hepimizin bu sorunları ele alan bir etik kurallarını benimsememiz gerekiyor. Aşağıdaki liste tam değildir, ancak başlamak için bir yerdir.
Mindful Dance Professional için İş Etiği
Tüm mesleki ve iş ilişkilerinde, dans profesyoneli kendisine, müşterilerine ve meslektaşlarına saygı, dürüstlük ve bütünlük sergilemelidir.
A. Saygı
Bir dans profesyoneli, başka bir okul/stüdyo veya öğretmenin profesyonel konumunu itibarsızlaştırabilecek, kötüleyebilecek veya herhangi bir şekilde onun profesyonel konumu hakkında yansıma oluşturabilecek olumsuz yorumlar yapmaktan kaçınmalıdır.
Bir dans profesyoneli, başkalarının hizmetlerine herhangi bir aşağılayıcı atıfta bulunmaktan veya bunlarla küçük düşürücü karşılaştırmalar yapmaktan kaçınmalıdır.
Bir dans profesyoneli, herhangi bir meslektaşının itibarını zedeleyecek veya itibarını zedeleyecek herhangi bir duyuru, gazete ilanı veya başka herhangi bir konuyu yayınlamaktan veya yayımlatmaktan kaçınacaktır.
Dürüstlük
Bir dans profesyoneli, özellikle reklam materyallerinde niteliklerini veya ilişkilerini halka doğru bir şekilde tasvir etmeli ve herhangi bir belirsizlik veya abartıdan kaçınmalıdır.
Bir dans profesyoneli, acemileri aldatmaya yönelik bir şekilde niteliklerini veya bağlantılarını halka tanıtmaktan kaçınmalıdır. Örneğin: Fındıkkıran’da profesyonel bir şirkette bir çocuk rolünde dans etmiş ve bunu şirkette profesyonel olarak dans etmiş olarak tasvir edecek şekilde listelemek.
Dürüstlük
Bir dans profesyoneli, başka bir öğretmenin öğrencisine, öğrencilerine veya çalışanlarına herhangi bir şekilde yaklaşarak ve herhangi bir nedenle onları okuluna katılmaya teşvik ederek başka bir öğretmenden veya stüdyodan doğrudan iş talep etmekten kaçınmalıdır.
Bir dans profesyoneli, diğer öğretmenlerin yöntemlerine karşı olumsuz eleştirilerde bulunarak, ücretsiz koçluk sunarak, öğrencinin değişiklikten elde edeceği avantajları (örn. veya diğer benzer yöntemler.
Dikkatli bir etik temeli benimseyerek her birimizin kendi eylemlerimizin sorumluluğunu üstlenmesiyle, dans okulları işinde daha sağlıklı, bağlantılı ve bereketli bir ortamı birlikte yaratabiliriz. Dahası, tüm ortak yönlerimizle, düşmandan çok dost edindiğimizi keşfedebiliriz.
