Kaynak: New York Times

Tercüme: Yenilikçi

Amerika Birleşik Devletleri“New York Times” gazetesinde “Putinsiz Rusya Nasıl olacak?” başlıklı bir makale Makalenin yazarı bir gazetecidir, Rusya ve Doğu Avrupa tarih uzmanı Joey Neumayer’dir.

Rusya askerileşmiş, izole edilmiş ve yozlaşmış bir ülke haline geldi. Özel hizmetlere meydan okuma, yeteneklerin yok edilmesi, Ukrayna Yüzbinlerce insanın savaştan kaçmak için yurt dışına kaçtığı bu ülkede yürek burkan bir tablo ortaya çıktı.

Birçoğu sabırsızlıkla bu üzücü durumun sona ereceğini umuyor Başkan Vladimir Putin’in iktidardan ayrılacağı günü bekliyor. Ancak Rusya, Putin’in ölümü ya da istifasıyla bir anda değişebilecek bir ülke değil. Geleceğin liderleri, Petey’in yirmi yılı aşkın bir süredir istismar ettiği yapıları yıkmak ve yeniden inşa etmek zorunda kalacak. Hafifçe söylemek gerekirse, bu kolay değil. Ancak bazı politikacılar şimdiden sorunla başa çıkmak için planlar yapıyor.

Kasım ayının başında, bir zamanlar Rusya’da seçilmiş organlarda temsil edilen Polonya’daki tanınmış Rus muhalefetinin temsilcileri milletvekili sayısı Katılımıyla “Rusya Halk Vekilleri Birinci Kongresi” düzenlendi. Kongre, başkent Varşova yakınlarındaki Yablonna sarayında düzenlendi. Sembolik bir anlamı var: Polonya’da komünist yönetimin sonunu getiren ilk yuvarlak masa toplantısı Jablonna Sarayı’nda yapıldı.

Üç gün süren yoğun tartışmalar sırasında, etkinliğin katılımcıları Rusya’nın yeniden canlanması için çok sayıda öneride bulundular. Esasen bu tartışmalar, Rusya’yı Putin’siz tasavvur etme girişimi olarak görülebilir.

Kongrenin gündemindeki ana konu kuşkusuz Kremlin’in Ukrayna’da süregelen müdahilliğidir. askeri saldırganlıktı. Etkinliğe katılanlar oybirliğiyle savaşa karşı çıktılar. Onlara göre Rusya bu savaşı kaybedecek. Çatışmanın nükleer bir felakete yol açabileceği göz ardı edilmedi.

Kongreye katılanlar, savaşı sona erdirmek ve gelecekte bu tür durumların tekrarını önlemek için bir barış eylemi üzerinde anlaştılar. teklif onlar yaptı Öneriye göre Rus ordusu serbest bırakılmalı, Ukrayna Kırım yarımadası da dahil olmak üzere işgal altındaki topraklar iade edilmelidir, askeri bir suç soruşturma ekibi oluşturulmalı, savaş mağdurlarının ailelerine ve altyapı hasarlarına tazminat ödenmelidir. Uygulanması halinde işgal politikasını kesin olarak sona erdirmek için hesaplanan bu geniş taahhüt, Rusya’nın emperyalist tarihe vedası olarak değerlendirilebilir.

Yıkıcı yetkilileri cezalandırarak bu sınıfın kökünü kazıma önerisi de ciddi bir yeniliktir – Sovyetler Birliği’nin dağılmasından bu yana Rusya’da böyle bir şey hiç yapılmadı.

Etkinliğe katılanların öne sürdüğü öneriye göre, Rusya Federal Güvenlik Servisi, devlet televizyon kanalları gibi “suç örgütleri” ve gelecekte devlet-hükümet yapılarında savaşı açıkça destekleyenlerle gizli anlaşma halinde. eğitim işletmelerinde çalışmaları yasaklanmalı, bu kişilerin oy hakları kısıtlanmalıdır.

Kongre tarafından kabul edilen projelerde başta Putin olmak üzere bireysel gruplar bu politikayı açıkça reddetmiş ve ağır basmışlardır. suç Suçluların rehabilitasyonu konusunun ele alınması için bir komisyon oluşturulması ve özel hizmet kurumlarının arşivlerinin açılması öngörülmektedir.

Rusya Federasyonu şu anda katı bir şekilde merkezi bir şekilde yönetilmektedir. 80’den fazla konu (cumhuriyet, il, özerk il, ilçe, özerk ilçe vb.) doğrudan cumhurbaşkanına bağlıdır ve devlet başkanının çok fazla yetkisi vardır.

Sovyetler Birliği’nin dağılması sırasında yetkilerin yerel yapılara devri ve ademi merkeziyetçilik rotası tercih edildi.

“Rusya Halk Temsilcileri Birinci Kongresi” bu yaklaşımı doğru buluyor. Kongre katılımcılarının önerisine göre, Rusya Federasyonu serbest bırakılmalı, yenisi parlamento demokrasi kurulmalıdır. Kongre, halkların kendi kaderini tayin hakkını tanır, gelecekteki Rus devletinin halkın olacağına inanır. özgür tercihe göre şekillendirilmelidir.

Bu mevcut durumla taban tabana zıttır. teklif verilen ama yerine getirilmeyen sözlerin yeniden gerçekleşmesinin yolunu açabilir. Vladimir Lenin’den Boris Yeltsin’e Rus liderler kendilerine destek kazanmak için her zaman merkeziyetçilikten vazgeçme fikrini ortaya atmışlar, ancak iktidar konumlarını sağlamlaştırır kazanmaz bundan vazgeçmişlerdir.

Rusya Anayasasına göre tüm federal tebaa eşit haklara sahiptir, ancak gerçekte tebaalar arasında gözle görülür bir eşitsizlik vardır. En son gerçeklere – Ukrayna’da ve orada savaşa götürülenler telef oldu olanların kimliğine baktığınızda bunu görebilirsiniz. Bu insanların çoğu, Dağıstan ve Buryatya gibi fakir cumhuriyetlerde yaşayan etnik azınlıkların temsilcileri.

Egemenliğin genişletilmesi fikrine dönüş, Putin’in vahşice köleleştirdiği Çeçen Cumhuriyeti’nin Rusya’dan ayrılmasıyla sonuçlanabilir ve aynı zamanda diğer cumhuriyetler ve bölgeler, kaynakların uygun şekilde dağıtılması ve ilişkilerin dengelenmesi konusunu yeniden ele alacaklardır. keskin ayrılıkçılığı desteklemeden merkez. Bu, ülkeyi daha adil hale getirecek ve aynı zamanda Rus milliyetçiliğini zayıflatacaktır.

Ekonomik alana gelince, kongrenin bu yöndeki planları oldukça karışık ve çelişkilidir. Projelerden biri geçen yüzyılın 90’lı yıllarında gerçekleştirilen özelleştirmenin (meydanın Rus oligarklarının eline geçmesine yol açan özelleştirmenin) sonuçlarını temelden değiştirmek, diğeri ise Putin’in 20.20önemli bir memnuniyetsizliğe neden oldu, sosyal Rus ekonomisinin enerji kaynaklarının ihracatına bağımlılığını ortadan kaldırmaya izin vermeyen savunmayı güçlendirmeyi amaçladı. emeklilik reformu iptal etmeyi vaat ediyor.

Bu tekliflerde boşluklar var. Özelleştirme süreci ile özgür seçimlerin eş zamanlı olarak yapıldığı 1990’lar zenginlik ve gücü bir araya getirdi. Şimdi onları ayrı ayrı aldı. siyasi ekonomik reformları farklı süreçler olarak değerlendirmek yanlıştır.

Diğer çelişkili noktalara değinilebilir. Kongrenin ana organizatörü ve sponsoru İlya Ponomaryov, sol görüşlü ve teknoloji girişimcisidir. 2014 yılında Rusya parlamentosunda Kırım’ın ilhakına karşı oy kullanan tek kişi oydu. milletvekili olmuştur Daha sonra ülkeyi terk ederek Ukrayna vatandaşlığı aldı. Şu anda Kiev’de Rusça konuşuluyor haberler kanalı yönetir.

Muhalif çevrelerin skandal isimlerinden İlya Ponomaryov, Ağustos ayında Rus filozof Alexander Dugin’in kızı Darya’nın öldürülmesini haklı çıkardı. Ponomaryov, Darya’nın Rusya topraklarında gizlice faaliyet gösteren bir partizan ordusu tarafından öldürüldüğünü iddia etti.

Asılsız açıklaması muhalefet çevrelerindeki meslektaşlarını çok üzdü. Bu nedenle bile, Ilya Ponomaryova, Kremlin’i uzun süredir eleştiren Harry Kasparov ve Mihail Khodorkovsky tarafından düzenlenen bir etkinliğe katılmaya davet edildi. iptal Tamamlandı.

Burada Rus muhalefeti içinde güçlü bir anlaşmazlık olduğunu ve muhaliflerin gelecekle ilgili görüşlerinin nadiren örtüştüğünü belirtelim.

Rusya’da parlamento demokrasinin kurulması ve yetkilerin çoğunun yerel ve bölgesel düzeylere devredilmesi çağrısında bulunanlar çoktur. Bunların arasında ülkenin en tanınmış muhalifi Hodorkovski ve şu anda hapiste çürüyen Aleksey Navalni de var. Ancak ne Navalny’nin ortakları ne de Kasparov ve Khodorkovsky “Rus Halk Temsilcileri Birinci Kongresi” ne katıldı.

Ayrıca kongrenin meşruiyeti sorgulanmıştır. Rusya’nın Ukrayna’ya yönelik saldırganlığına karşı çıkan bazı örgütler, kongrenin kendilerini temsil etmediğini açıkladı.

Kongreye katılanlar arasında meşruiyetini sorgulayanlar oldu. Etkinlikte şeffaflığın ve katılımcılar arasında eşitliğin sağlanmadığını söyleyen kongre temsilcilerinden bazıları Yablonna sarayının kapısını çarparak ayrıldı.

Bu tür karşıtlıklar, zaten bu kadar kötü bir etkisi olmayan önerilerin uygulanmasına yardımcı olmuyor. Unutmayalım ki tarih, radikal değişikliklerin çoğu zaman dış veya gizli kaynaklardan geldiğini kanıtlamıştır.

19. yüzyılın sonu, 20inci yüzyılın başında siyasi tüm göçmen grupları Avrupa Rus İmparatorluğu’nun çöküşünü planlıyordu. Bunlar arasında Birinci Dünya Savaşı’nın başında Polonya’da yaşayan Lenin de vardı.

Şimdi – nüfusun çoğunluğunun sessiz kalmaya zorlandığı, zili çalanların iş ve özgürlükten mahrum bırakıldığı bir dönemde, Rusya’da köklü değişikliklerin olması makul görünmüyor. Ancak değişiklikler her an, hatta en beklenmedik anda olabilir.

1917’nin başında Lenin karamsarlaştı ve devrimi göremediğini söyledi. Birkaç hafta sonra Rus Çarı devrildi.

Herhangi bir ülke gibi, Rusya da az çok geçmişi tekrar etmeye mahkumdur. Rusya’nın geleceğini elinden alma zamanı geldi.