Kaynak: Washington post

Tercüme: Yenilikçi

Amerika Birleşik Devletleri“Washington Post” gazetesinde “Washington ve Ankara arasındaki buzların erimesi” Ukrayna Savaşı kazanmasına nasıl yardımcı olabilir?” başlıklı bir makale Makalenin yazarı, gazetenin dış politikası ve ulusal güvenlik köşe yazarı Josh Rogin. Makalenin çevirisini sunuyoruz.

Geçen hafta NATOİspanya’nın başkenti Madrid’de düzenlenen zirvede Amerika Birleşik Devletleri Başkan Joseph biden Uzun süredir devam eden anlaşmazlığı geçen yıl ilk kez bir kenara bıraktı. Türkiye Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan ile görüştü.

Türkiye Rusya–Ukrayna çatışmada her iki tarafın da avantajına oynamaya devam ediyor. Şimdi eğer Washington Ankara ile iş yapmak istiyorsa, o zaman bir sonraki anlaşma Ukrayna bu durumuda Erdoğan Batı tarafına gitmeye ikna edilmelidir.

Biden ve Erdoğan arasındaki ilişki hoş değil. Henüz Senato üyesiyken biden Türkiye’yi, özellikle memleketi Delaware’deki Yunan asıllı seçmenler için her zaman eleştirdi. Amerika Birleşik DevletleriBaşkan Yardımcılığı görevini yürüttüğü dönemde biden Demokrasi ve insan hakları alanındaki gerilemeler nedeniyle Erdoğan’la çatıştı.

İlişkileri pek hoş olmasa da, Erdoğan uzun süredir Biden’ın gözüne girmeye çalışıyor. NATO Zirve arifesinde ABD başkanıyla bir telefon görüşmesi ve Madrid’de Biden ile ikili bir görüşme, Erdoğan’ın halkına kendisini dünya çapında bir lider olarak tanıtmasına olanak sağladı.

Beyaz Saray, bu bağların “uygulamalı” olduğu konusunda ısrar ediyor. el el ve yüzün yıkanması esasına dayanmamaktadır”. Fakat, memurlar Gayri resmi görüşmelerde, Biden yönetiminin Türkiye’ye F-16 savaş uçağı satmayı teşvik etmesini ve Erdoğan’ın İsveç ve Finlandiya ile işbirliğini kabul ediyorlar. NATOÜyeliğine engel olmaması tesadüfi değildir.

Dolayısıyla Amerikan tarafı ilişkilerin doğası konusunda gerçekçi. Erdoğan her zaman uygun davranış için tavizler talep eden sorunlu bir müttefik olmuştur ve muhtemelen öyle kalacaktır.

Biden ile Madrid’de Erdoğan İki ülke arasındaki pozitif ikili temas, yıllarca süren karşılıklı ihmal ve güvensizlikten sonra ilişkileri önemli ölçüde geliştirmek için bir fırsat sunuyor.

Her iki taraf da görünüyorsa siyasi İlişkilerini bu yönde sürdürme iradesi varsa sıradaki adım Türkiye’dir. Ukrayna krize katılımı içerecektir.

Türkiye Ukrayna’ya büyük destek sağlayabilir, bunun için birçok fırsat var. Ancak bu desteğin gerçekleşmesi için ABD ve Batı Erdoğan çıkarına olduğuna ikna etmelidir.

Türkiye, Rusya’ya yönelik yaptırımlara katılmayı reddetmekle kalmadı, yaptırımlardan kaçanların da uğrak yeri haline geldi. Bu durdurulmalı.

Erdoğan’ın ailesine yakın bir Türk şirketi, Ukrayna’ya gelişmiş insansız hava araçları tedarik ediyor. Bu iyi bir şey, ancak Ukrayna aylardır Türkiye’den füzesavar sistemleri, füzeler ve radyo-elektronik savaş da dahil olmak üzere daha fazla silah almaya çalışıyor.

Türkiye, Rusya’nın yarattığı engel olan Odessa’daki deniz ablukasını aşmak için daha çok yardımcı olabilir. Ruslar, tahıl ihracatını engelleyerek Ukrayna ekonomisini baltalıyor ve küresel gıda krizini şiddetlendiriyor.

Uluslararası İlişkiler Konseyi’nin kıdemli üyelerinden Stephen Cook, Biden yönetiminin F-16 savaş uçakları konusunda Türkiye’ye verdiği açık desteğin Ankara’yı Moskova ve Rusya ile diplomasiden vazgeçmeye sevk ettiğini söyledi. Ukrayna köy tarımsal ihracatı güvence altına almak için uluslararası çabaları birleştirmek için hesaplanan bir stratejinin sadece başlangıcı olabilir.

Erdoğan, hükümetinin tahıl ihracatı için koridorlar açmak üzere Moskova ile müzakerelere başlayacağını zaten söyledi. Ancak bu muhtemelen bir Rus taktiğidir. Çünkü bu çabalar başarısızlıkla sonuçlandığında Türkiye, Rusya’nın izin vermediği ihracatı kolaylaştırmayı düşünmek zorunda kalacak: Ukrayna ortaklarına katılın ya da katılmayın.

Steven Cook, limanların açılması için ABD ve NATO’nun doğrudan müdahalesinin daha gerekli olabileceğine inanıyor: “Türkiye bir Karadeniz devleti ve Boğaz’ı kontrol eden bir ülke olarak bu süreçte önemli bir rol oynayacaktır.”

Elbette Erdoğan’ın dostu Putin’le karşı karşıya gelmesini beklemek yanlış olur. Gelecek yıl Türkiye’de Başkan seçim yapılacak. Bu memlekette siyasi Türk liderine, devlet kontrolündeki medya aracılığıyla ABD’nin düşman imajını yaratması ve milliyetçi kesimi etrafında daha sıkı bir şekilde birleştirme isteği veriyor.

Ancak Biden’ın ulusal Ulusal Güvenlik Danışmanı Jake Sullivan uzun süredir ABD ile Türkiye arasındaki ikili ilişkilere daha iş odaklı bir yaklaşımı savunuyor. Sullivan hala bu pozisyonda 2018ABD’nin Türkiye’deki geçmişi büyükelçi Eric Edelman ile ortak bir makalede belirtildi.

O yazıda Sullivan, Edelman’ın kendisine ABD’nin Türkiye’ye asla yaklaşamayacağını söylediğini vurguladı. Edelman, Sullivan’a Türkiye ile sadece bir defaya mahsus anlaşmalar yapılabileceğini ve bunun aslında kötü bir sonuç olmadığını da sözlerine ekledi.

Erdoğan’ın Putin ile uzun oyununun ona herhangi bir kazanç sağlamadığını düşünmek için yeterince sebep var. Türkiye artık Rusya’yı güvenilir bir silah tedarikçisi olarak görmemeli. Ukrayna’daki savaş, Türkiye’nin zaten sarsılan ekonomisini zayıflattı ve ülkedeki enflasyonu görülmemiş seviyelere taşıyor. Türkiye’nin yanı sıra Suriye, Libya ve Dağlık Karabağ dahil olmak üzere birçok bölgede Rusya silahlı kuvvetleriyle karşı karşıya kalmış bir ülkedir.

Elbette ABD, Erdoğan’ın iktidardan ayrılmasını bekleyebilir. Ancak sonraki herhangi bir hükümetin Ukrayna’nın en iyi güvenlik ortağı olacağına dair bir garanti yok. Erdoğan sorunlu bir müttefik ama biz onu tanıyoruz ve şu anda anlaşmaya hazır olduğunu görüyoruz.

Bu nedenle Biden yönetimi, sınırlı diplomatik zamanının ve enerjisinin mümkün olduğunca çoğunu ayırsa iyi eder. el Suudi Arabistan gibi uzatmaya gücü yetmeyen ve bunu yapmak istemeyen ortaklara harcamak yerine Türkiye ile ilişkileri geliştirme yönünde ilerlemeli, zamanını ve enerjisini buna odaklamalıdır.

Ankara’nın işbirliğine başvurmak, Ukrayna’nın çıkmazdan kurtulmasına ve savaşı kazanmasına yardım etmede belirleyici bir faktör olabilir.