Onur Özdamar 2008 yılında bir bankada gişe görevlisi olarak çalışmaya başladı. Banka tarafından imzalatılan sözleşmede fazla mesaiye ilişkin şu madde yer alıyordu:
Çalışan, İşverence gerekli görüldüğü takdirde yasal sınırlar içinde fazla çalışma yapmayı kabul ve taahhüt eder. Bu fazla çalışmalara ilişkin ücret Çalışanın asıl ücretinin içerisindedir.
Onur Özdamar 7 yılın sonunda 2015’te işten kovuldu. İşyerinde güven ve huzuru bozacak, maddi zarara yol açacak fiillerde bulunduğu gerekçe gösterildi. İşveren 18.977,13 TL kıdem tazminatını, 4.020,56 TL ihbar tazminatı ile 1.035,77 TL ücrete dönüşen yıllık izin alacağını başvurucuya 1/6/2015 tarihinde ödedi.
Özdamar İş Mahkemesi’nde dava açtı. Kıdem, ihbar ve yıllık izin alacaklarının eksik yattığını, fazla mesaisinin hiç ödenmediğini belirtti. İşveren cevap dilekçesinde eksik ödeme iddiasını inkar etti. Fazla çalışmasının da bulunmadığını ifade etti.
Mahkemede dinlenen iki eski çalışan akşamları 20.00-20.30’a kadar fazla mesai yaptığını beyan etti.
Mahkemenin atadığı bilirkişi tarafından hazırlanan raporda çalışana 619,98 TL kıdem tazminatının, 319,06 TL ihbar tazminatının ve 50,01 TL yıllık izin ücretinin eksik ödendiği tespit edildi.
Raporda ayrıca çalışanın haftada beş saat olmak üzere yılda 260 saat fazla mesai yaptığı saptaması yapıldı.
Aynı bilirkişi ek raporunda, çalışana ödenmesi gereken fazla çalışma ücreti -yüzde otuz hakkaniyet indirimi yapıldıktan sonra- 5.867,93 TL olarak hesaplandı.
Mahkeme davayı kabul etti. Kararın gerekçesinde, fazla çalışma yaptırmak için işveren tarafından işçiden her yıl başında onay alınması gerektiği ifade edildi. Başvurucunun sözleşmeyle rıza gösterdiği fazla çalışmanın sadece ilk yıl geçerli olduğuna işaret eden İş Mahkemesi, işverenin devam eden yıllarda başvurucudan onay aldığını ispatlayamadığı sonucuna ulaştı.
