Türk milletinin özgürlük mücadelesinde milli ve manevi cephenin güçlenmesine omuz veren İstiklal şairi Mehmet Akif Ersoy, İstiklal Marşı’nın kabulünün 101’inci yılında anılıyor.
Kosova’nın Suşitsa köyünden İstanbul’a göç etmiş bir ailenin oğlu olan Mehmet Akif Ersoy, İstanbul’un Fatih ilçesinde 20 Aralık 1873’te dünyaya geldi.
Ersoy, Fatih’te bulunan mahalle mektebinde iki sene boyunca Kur’an eğitimi gördükten sonra 1879’da Fatih Emir Buhari Mahalle Mektebine başladı, 1882’de Fatih Merkez Rüştiyesi’nde orta öğrenimine devam etti.
“Ne biliyorsam kendisinden öğrendim” dediği babası Fatih Camisi medrese hocalarından Mehmet Tahir Efendi’den Arapça dersi alan Ersoy, aynı zamanda Fatih Camisi’nde Farsça derslerini de takip etti.
Babasının “Ragif” adını verdiği, ancak annesi ve arkadaşlarının daha kolay telaffuz ettikleri “Akif” adıyla çağırmasıyla bu ismi benimseyen Ersoy, rüştiyedeki eğitimi boyunca Türkçe, Arapça, Farsça ve Fransızca dillerinde gösterdiği üstün başarıyla ön plana çıktı.
Rüştiye yıllarında şiire merak duymaya başlayan ve şiir kitaplarına yönelen Ersoy’un okuduğu ilk manzum eser ise Fuzuli’nin “Leyla ve Mecnun”u oldu.
Ersoy, rüştiyeyi bitirdikten sonra 1885’te dönemin gözde okullarından Mülkiye İdadisi’ne kaydoldu. Burada Muallim Naci Bey’den edebiyat dersleri aldı.
Babasını verem hastalığı nedeniyle 1888’de kaybeden Ersoy, ertesi yıl büyük Fatih yangınında evleri yok olunca ailesiyle maddi açıdan zor durumda kaldı.
Usta şair Ersoy, öncelikle meslek sahibi olmak ve yatılı okulda okumak istediği için Mülkiye İdadisi’ni bıraktı. Yeni açılan veteriner yüksekokulunda “Ziraat ve Baytar Mektebi”ne başlayan Ersoy, 1893’te baytarlık bölümünü birincilikle bitirdi.
Okul yıllarında spora da ilgi gösteren Ersoy, başta güreş ve yüzücülük olmak üzere uzun yürüyüş, koşma ve gülle atma yarışlarına katıldı.
Eğitim hayatının son iki senesinde şiire ilgi duymaya başlayan Ersoy, divan edebiyatına merak sardı ve okuduğu eserlerin etkisiyle arkadaşlarına manzum mektup denemeleri kaleme aldı.
